Het geheimzinnige beest

Vannacht rond 5 uur zat ik toevallig naar de beveiligingscamera te kijken.
Ik zag toen 2 ogen en beweging.

Ik rende met een zaklamp naar buiten, hoorde iets wegvliegen maar heb niets gezien....

Vandaag overdag ging ineens het alarm af van de beveiligingscamera, er was dus beweging.
Ik opende op de computer het scherm van de camera en zag het volgende:

Terwijl ik de beelden opnam liep ik naar buiten.
Er vloog een sperwer weg!!!
Deze roofvogel zie ik wel vaker in de voortuin, maar had hem nog nooit bij de volière gezien.
Een sperwer eet kleine zangvogels.
Hij ziet nu dus onze vogels als hapjes.

Hij was weg en ik ben weer naar binnen gegaan.
Gaat na 10 minuten weer het alarm.
Ik heb mijn gewone camera gepakt en ben via het keuken raam gaan filmen.
Ben daarna weer naar buiten gelopen en heb hem laten schrikken.

Sorry voor de bibberige beelden...ik was ondertussen weer eens gevallen..en moest natuurlijk wel mijn camera beschermen:)
De vogels in de volière waren doodsbang.
We moeten hier iets op gaan verzinnen anders gaan er denk ik gewonden of doden vallen.
Want de vogels in de volière zullen tegen de wanden aan vliegen.

De sperwer heb ik daarna niet meer gezien en inmiddels is de rust terug in de volière.
Wel vreemd want ik dacht dat een sperwer alleen overdag actief was.
Maar hij bewoog hetzelfde als dat ik vannacht zag.

Even zoeken naar een oplossing dus....

2 Nieuwe bewoners.

 Op marktplaats was ik opzoek naar een gouldamadine pop. Tijdens het zoeken kwam ik een advertentie tegen van 2 agapornissen met kooi. In de advertentie stond dat ze weg moesten omdat hun dochtertje allergisch was voor de vogels.
Edwin heeft de mensen gebeld, en al snel waren ze eruit, we konden ze ophalen voor 70 euro incl. kooi en alle toebehoren. Dit is geen geld want onze vorige aga's hebben we gekocht voor 70 euro alleen voor de vogels.Vrijwel meteen zijn we in de auto gestapt. Op naar Stadskanaal.
Daar aangekomen werden we meegenomen naar de bijkeuken, in een kast in de bijkeuken stond de kooi. De achterkant van de kooi was ingepakt in een plasticzak, waarschijnlijk tegen het rommel maken van de vogels, want aga's kunnen een geweldige rommel maken. Maar mij is gebleken dat het vooral te maken heeft met de inrichting van de kooi en het voer dat je ze geeft. Ik vond de kooi erg vies,net of hij al lang niet was schoongemaakt, maarja schoonmaken kunnen wij natuurlijk ook.
Na een kort gesprek met de mensen werd het mij duidelijk ze wilde heel graag van de vogels af. Het 1 jarige kind kroop rond, geloof het of niet, door de vogel donsveertjes. Daarna handje in de mond, lachend keek de moeder toe....

Wie weet zijn het wel megakrijsers, waren die van ons ook en dat heb ik ze afgeleerd.
Of wie weet zijn het wel geweldige rommelmakers, is ook op te lossen.
We zien het wel...

Toen kwan de vraag wie ze ging vangen, want de man raakte ze niet aan want ze bijten, whahahaha ja wat zou jij doen als een reus je pakt.
Uiteindelijk heb ik ze gevangen en ja ben ook gebeten, ook dat kun je afleren.

Thuis heeft Edwin de kooi helemaal schoongemaakt en ze staan nu achter mij in mijn kamer.
Het is even afwachten en goe kijken wat voor geslacht deze 2 hebben.
Het zijn dezelfde soort agapornissen als onze anderen, namelijk de agapornis personata.
Deze hebben alleen een andere kleur. Ik hoop dat er een pop bijzit!

Afwachten dus en kijken hoe ze zich gedragen. De gouldamadine man komt binnenkort nog wel. En natuurlijk zal ik hier op het blog schrijven hoe het met deze 2 agapornissen gaat.

Diamantduifjes

Sinds afgelopen zomer hebben we in de volière ook een koppel diamantduifjes.
Deze duifjes komen oorspronkelijk uit Australië, en zijn erg vreedzaam.
Diamantduifjes zijn gek op de zon, in de zomer zie je ze ook echt genieten van de zon.

Net als andere duifjes legt de duivin 2 eitjes per keer.
Het nest stelt niet veel voor een paar strengetjes cocosvezel en een blaadje en dat is het dan.
Na ongeveer 13 dagen komen de eitjes uit, de eerste dagen voert alleen de duivin de jongen met kropmelk. Na 14 dagen vliegen de jongen uit.

Vorig jaar hebben we 3 jongen gehad die overleefden, 2 daarvan zijn naar Hannie en een zit nog hier in de volière. Het geslachtsverschil kun je zien aan de balts en aan de oogring, die bij de doffer in de broedperiode breder en feller van kleur is.

Het jongste duifje in onze volière is erg laat in het seizoen geboren en daardoor groeide hij langzaam.
Maar het is nu helemaal goed gekomen.



Duivin, het jong, doffer

Afgelopen donderdag ontdekte ik weer iets leuks in de volière.
Later toen de duivin van het nest af was zag ik pas dat ze dus op 2 eitjes zat.

De kanaries zijn begonnen

Gister ontdekte ik in het vogelhok dat onze Glosters een nest aan het maken zijn. Deze kanaries heb ik vorig jaar eind van de zomer opgehaald in Hardenberg. Dat was een heel drama, die familie waar ik kwam stopte met het houden van vogels omdat er al 2 keer bij hen was ingebroken en vogels waren gestolen. Bij de laatste inbraak was ook hun hond vermoord, daarom stopte ze er maar mee. Deze Glosters hebben in het verleden meegedaan aan tentoonstellingen en zijn daarbij ook in de prijzen gevallen, ik zelf zal nooit meedoen aan tentoonstellingen, ik heb daar niets mee. Een Gloster kanarie is een postuurkanarie. En deze twee zijn heel rustig, als je met je handen in de kooi komt fladderen ze niet heen en weer, dit komt waarschijnlijk door de tentoonstellingen. De pop is een gekuifde (corona) en de man is een gladkop (consort). Ik ben benieuwd wanneer er eieren zijn, wordt vervolgd dus.....

In de volière is er ook een kanarie een nest aan het maken.De kanaries in de volière komen uit de volière van Hannie. De mannetjes in de volière zijn constant druk aan het zingen. Vorig jaar had Hannie heel veel jongen, ik heb er toen een aantal meegenomen. Vervolgens heb ik uitgezocht hoeveel mannen er waren, dat waren er heel veel. Tien van die mannen heb ik verkocht. Nu heb ik nog 6 kanaries in de volière, een mooi aantal om mee door te gaan. Ook hier ben ik benieuwd wanneer er eieren zijn.Wordt dus ook vervolgd.....

Nog wat leuke informatie: wist je dat veel spreekwoorden van vogels af komen?? Het spreekwoord:"Van je stokje gaan", komt van de kanaries. Vroeger werden kanaries gebruikt in de steenkolen mijnen als waarschuwingssysteem. Zoals je waarschijnlijk weet hopen zich vaak giftige gassen op in de mijnen, die mensen niet ruiken of merken.Deze gassen zorgden ervoor dat de kanarie dood zou gaan voordat de mijnwerkers er last van kregen. Omdat kanaries bijna altijd aan het zingen zijn zorgden ze naast een visueel waarschuwingssysteem ook voor een alarm, als het stil werd moesten de mijnwerkers uitkijken. Het gebruik van deze mijn kanaries werd pas in 1987 afgeschaft in Engeland. Het spreekwoord:"van je stokje gaan" komt hier vermoedelijk ook vandaan, als de kanarie van z'n stokje viel dan moesten de mijnwerkers maken dat ze weg kwamen. Ook wordt de term “klimaat kanarie” gebruikt voor diersoorten die eerder last krijgen van natuurlijke gevaren dan andere soorten en zo zorgen voor een waarschuwingssysteem voor de andere soorten.

Japanse meeuwtjes

Een tijdje geleden meldde ik op facebook dat er Japanse meeuwtjes geboren waren. Deze week zijn ze eindelijk uitgevlogen. Japanse meeuwtjes komen trouwens niet voor in de vrije natuur.Ze zijn gekweekt door Japanse en Chinese vogelkwekers, waarschijnlijk ontstaan uit een kruising tussen een spitsstaartbronzemannetje en het gestreepte bronzemannetje. De geslachtsverschillen tussen de man en de pop zijn niet te zien, dit is alleen te horen aan de zang en balts van de man. Hier onder dus een filmpje van 3 jonge Japanse meeuwtjes.

Binnenkort meer over dit leuke vogeltje.....

Beau en Bella

Eind 2009, vlak voor we Lübeck namen, kwamen ook onze eerste vogels.
In een dierenwinkel in Meppen (Duitsland), kwamen we deze mooie blauwe vogels tegen. Het was een koppel Agapornissen. Ze noemen ze ook wel dwergpapagaaien, maar het zijn gewoon kleine kromsnavels. In Duitsland is het wel wat anders geregeld als in Nederland, de dierenwinkel moest ons adres hebben, want ze zijn wettelijk verplicht om te registeren waar de vogels die ze verkopen naartoe gaan.

Thuis had ik al snel namen verzonnen voor de twee, de ene Beau en de andere Bella. In de dierenwinkel hadden we een zaadmengsel meegekregen, maar het viel me al snel op dat ze alleen de zaden en vruchten eruit eten die ze echt lekker vinden en de rest gewoon ernaast gooien.

Ik ging dus al snel opzoek naar een andere optie, het werden pellets. Pellets zijn een soort brokjes waar alles in zit, alleen hebben de vogels geen keus. Langzaam heb ik ze toen overgezet op die pellets en dat bevalt prima.

Toen Lübeck erbij kwam toen stond de voerbak van Lübeck vlakbij de kooi van Beau en Bella. Geloof het of niet maar die 2 kregen het voor elkaar om die pellets precies in die voerbak te gooien. Tot op de dag van vandaag voeren ze de honden. En als Lübeck 's morgens in de buurt van de kooi is dan komen Beau en Bella naar beneden geklommen en gaan ze op Lübecks ooghoogte zitten. Lübeck gaat meestal dan voor de kooi naar hen zitten kijken. Een hele enkele keer wordt Lübeck door een van de twee in zijn neus gebeten. De Agapornissen en Lübeck vinden elkaar dus erg leuk.

Ik heb inmiddels mijn twijfels of het wel een mannetje en een vrouwtje zijn. Ze hebben een nest, maar we hebben nog nooit eieren gehad. Het lijkt trouwens wel of een van de twee een vrouwtje is, breder bekken, zit wat lager, is wat brutaler. Maar ik denk dus dat het 2 mannetjes zijn. Toch zijn ze heel lief voor elkaar, ze voeren elkaar en zitten de hele dag met elkaar te knuffelen. Maar ja, ze hebben dan ook niet voor niets de bijnaam lovebirds.

Praten doen ze trouwens niet en tam zijn ze ook niet, dat komt waarschijnlijk omdat ze samen zijn en dan naar elkaar toe trekken. Wel kunnen ze soms oorverdovend krijsen, hoewel ze dat de laatste tijd weinig meer doen. Ook reageren ze vaak om de vogels die ze buiten horen. Vaak maken ze ook hetzelfde geluid dat een koolmees maakt.